Barbara i Zbigniew Marchewkowie, to dwójka pochodzących z Krakowa dukielskich Artystów, których ujęło piękno Beskidu Niskiego i tutaj pozostali i tutaj „zapisują” głównie na drewnie i płótnie tradycję, kulturę, historię i urokliwe miejsca tego regionu. Ukończony przez Barbarę Uniwersytet Ludowy we Wzdowie, a także jej uczestniczenie wraz z mężem Zbigniewem w plenerach organizowanych przez ten Uniwersytet, umożliwiło tym dwojgu Twórcom rozwinąć wrażliwość, nabyć wiedzę i umiejętności plastyczne, a następnie wykorzystać je w indywidualnej i zespołowej działalności artystycznej. Barbara zafascynowanie ikoną zawdzięcza m.in. bieszczadzkiemu artyście Zdzisławowi Pękalskiemu. Zbigniew zainteresował się snycerstwem, malarstwem pejzażowym, a z czasem także ikonami. Poza malarstwem i rzeźbą Barbara i Zbigniew zajmują się także rękodziełem artystycznym – od różnych form pamiątkarskich po użytkowe (w tym batiki, malowidła na szkle, elementy dekoracyjne), a także prowadzą pracownię rękodzielniczą w domu, gdzie zapraszają na warsztaty oraz szkolenia z zakresu rękodzieła artystycznego..
Z ich inicjatywy w 1996 r. powstało Stowarzyszenie Inicjatyw Kulturalno-Ekologicznych o wymownej nazwie „Animare”, co znaczy „ożywić, tchnąć życie, tchnąć ducha”. Barbara jest prezesem Stowarzyszenia, instruktorem rękodzieła artystycznego i inicjatorem wielu przedsięwzięć kulturalnych. Artyści związani z „Animare” byli współorganizatorami i uczestnikami wielu wystaw zbiorowych i indywidualnych oraz plenerów w Polsce i za granicą. Swoje prace prezentowali m.in. we Francji: w Bourg St. Maurice, Montbeliarde, gdzie zostali wyróżnieni za najatrakcyjniejszą prezentację na Jarmarku Bożonarodzeniowym. W Gdańsku na Jarmarku Dominikańskim Stowarzyszenie „Animare” otrzymało Grand Prix za najatrakcyjniejszą ofertę.
Wystawa „Malowane emocjami” obejmuje kolekcję obrazów sakralnych, w większości ikon mających swoje źródło w kulturze bizantyjskiej. Ikony niosą w sobie symbolikę wypracowaną przez dziesiątki pokoleń. Pierwszy człon tytułu wystawy został zaczerpnięty z wypowiedzi Artystów, bo jak sami mówią malują sercem, emocjami, a obrazy sakralne są dla nich swego rodzaju duchową podróżą. W obrębie kolekcji można spotkać różnorodne typy przedstawień ikonograficznych, najliczniejszą grupę stanowią ikony mariologiczne, wśród nich najstarsze typy wizerunków: Hodegetrii (Hodigitrii), Eleusy czy Orantki. Hodegetria (Wskazująca Drogę) – to wizerunek Matki Boskiej trzymającej Jezusa na swym lewym ramieniu, a prawą ręką wskazuje na Syna błogosławiącego światu. Na wystawie reprezentowany jest m.in. przez ikonę Matki Boskiej Częstochowskiej. Natomiast typ Elesy (z gr. Miłosierdzie, Czułość) ukazuje Maryję pochylającą głowę, aby przytulić swój policzek do policzka Syna, który obejmuje ją ręką za szyję. Ikona wyraża matczyną czułość, serdeczność i miłość, jest też określana nazwą Matka Boża Miłująca lub Czuła. Eleusa jest najbardziej rozpowszechnionym typem ikony Bogurodzicy (Bogarodzicy). Ważnym przedstawieniem ikonograficznym jest Oranta (łac. orans, orantis od orare – modlić się), jest jednym z najstarszych przedstawień Bogurodzicy, modlącej się ze wzniesionymi ku górze rękoma. Przedstawienie postaci w tej pozie było szczególnie popularne w sztuce wczesnochrześcijańskiej. Z ikon chrystologicznych prezentowanych na wystawie najważniejsza to Pantokrator (z gr. Wszechwładca), na której Chrystus przedstawiony jest w pozycji siedzącej na tronie (lub stojącej), z otwartym Pismem Świętym w lewej dłoni i uniesioną prawą dłonią w geście błogosławieństwa. Ułożenie palców nawiązuje do greckiego monogramu Chrystusa: IC XC. W ekspozycji nie zabrakło ikon z wizerunkami świętych, m.in. św. Anny i św. Marii Magdaleny, patronki dukielskiego kościoła.
Ikony prezentowane na wystawie wykonane są technikami współczesnymi, ale Barbara i Zbigniew prowadząc warsztaty zgodnie z ustalonym kanonem ikonograficznym, kultywują tradycje pisania ikon, zainteresowani mogą więc zapoznać się z tajnikami ikonopisania.
Wernisaż wystawy połączony był z zachwycającym występem wokalnym Moniki Glazar (sopran), która zaprezentowała m.in.: Bogurodzicę – pierwszy polski hymn narodowy i znaną piękną pieśń Ave Maria. Muzyczne i malarskie obrazy wzajemnie się przenikały i uzupełniały.
Wystawa będzie czynna do 15 września 2019 roku.
